Ο κάναλος λοιπόν μας έδινε ένα από τους αγαπημένους μας προορισμούς. Μας έδινε πολλές επιλογές η πρόσβασή του και ήταν πάντα διαθέσιμη σε πρώτη ζήτηση η διαδρομή αυτή, ή σαν συνέχεια μιας άλλης μακρύτερης ή με τελικό προορισμό την πηγή. Πολλά πρωινά όταν η μέρα προμηνύονταν ζεστή αποφασίζαμε να περάσουμε το πρωινό μας στον Κάναλο παίρνοντας μαζί και ένα φτωχικό γεύμα με λίγο ψωμί και λίγο τυρί τυλιγμένα στην καρώ γαλάζια και άσπρη πετσέτα και καλά τοποθετημένα μέσα στην υφαντή μαρούδα, ένα κύπελλο για το νερό και ότι αυτοσχέδιο παιχνίδι μπορούσαμε να κουβαλήσουμε. Αν και θα φτιάχναμε παιχνίδια από ότι βρίσκονταν τριγύρω από την πηγή. Κρεμάγαμε την μαρούδα στην πουρνάρα που έστεκε δίπλα στην πηγή δίνοντάς μας ευχέρεια να απομακρυνθούμε καθώς σε λίγη ώρα τα κοπάδια που έβοσκαν στις παρυφές του βουνού θα έρχονταν να πιούν νερό και αν εύρισκαν τη μαρούδα εκτεθειμένη θα την έψαχναν οπωσδήποτε. Ο κάναλος ήταν και μια από τις αγαπημένες τοποθεσίες που οι συνομήλικοί μας, έφερναν τα ζυγούρια να τα βοσκήσουν, κι έτσι συνεννοούμασταν από βραδίς και ανταμώναμε ή συμπορευόμασταν με τους μικρούς ποιμένες προς την πηγή όπου θα συνδυάζαμε το παιχνίδι κι εκείνοι τη δουλειά τους. Έπρεπε να φυλάνε και να εμποδίζουν την πρόσβαση στα χωράφια με τα τριφύλλια και τους κήπους, άλλοτε καταφέρνοντάς, άλλοτε όχι. Η συνέχεια προς τα παλιοχώραφα προς τα έλατα προς τη βρωμόγουρνα ή ανάποδα προς τις καθίστρες έδιναν πολλαπλές επιλογές στους μικρούς εξερευνητές που νοιώθαμε σπουδαίοι ανακαλύπτοντας και καταγράφοντας τις πορείες σε μέρη μυστηριακά που ήταν όνειρα και στόχοι, σχέδια που κράταγαν ολόκληρο χρόνο και σχεδιάζονταν με προσοχή, ψάχνοντας πάντα συνοδοιπόρους. Και πάντα βρίσκονταν συνοδοιπόροι πρόθυμοι να πορευθούν σε κοινές πορείες, αναζητώντας το άγνωστο λίγο έξω ή λίγο πιο πέρα απ’ την πλατεία του χωριού, το χωμάτινο αυτό χώρο, κάτω απ’ τα μεγάλα πλατάνια που ήταν ο τόπος συνάντησης το σημείο αναχώρησης και επιστροφής γιά κάθε δραστηριότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου