Ηταν η πρώτη παιδική ηλικία που χάριζε απλόχερα την γνωριμία μας με τον κόσμο των αισθήσεων. Η ηλικία που κάθε τι στον κόσμο που μας τριγυρίζει είναι το αντικείμενο που προσπαθούμε να ερευνήσουμε και με τον τρόπο μας να το πλησιάσουμε να το οικειοποιηθούμε, να το γνωρίσουμε.
Ύστερα έρχεται η δεύτερη παιδική ηλικία που αλλάζουν λιγάκι οι σταθερές και μετατοπίζονται στην ανθρώπινη γνωριμία. Είναι η ηλικία που τα αγόρια γίνονται φίλοι, γίνονται όμως και αντίπαλοι κι αρχίζουν το εξουσιαστικό παιχνίδι που θα αναδείξει τις ισορροπίες τις αυριανές και μαζί μ’ αυτές θα ορίσει τη θέση του καθένα από μας στην συντροφιά.
Ύστερα έρχεται η εφηβεία. Εδώ τα πράγματα γίνονται λίγο πιο περίπλοκα γιατί σε όλα τα προηγούμενα που δημιουργήθηκαν στις προηγούμενες ηλικίες έρχεται κι ένας άλλος παράγοντας που μπερδεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, κι ο παράγοντας αυτός δεν είναι τίποτε άλλο από τον έρωτα.
Τον έρωτα τον ανίκητο στη μάχη που ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη περιέγραψε όσο κανένας μέχρι σήμερα, με τον εξαίσια τρυφερό αλλά και πραγματικό τρόπο, έτσι όπως ακριβώς εμφανίζεται, πορεύεται, λειτουργεί.
Ο έρωτας λοιπόν που χτύπησε την πόρτα στην ηλικία που πάλευαν οι παλιές συνήθειες με τις καινούργιες, εκείνες τις καινούργιες που εμφανίζονταν από το πουθενά και ανέτρεπαν όλα όσα μέχρι τώρα ξέραμε και έφερναν καινούργιες συνήθειες που στην αρχή τρόμαζαν με τη βία που έρχονταν να αντικαταστήσουν όλα εκείνα που ήταν οι σταθερές μας μέχρι σήμερα. Φαίνονται περίπλοκα αυτά που γράφω όμως πόσο περίπλοκη ήταν η ζωή τότε που έπρεπε να ταιριάξει αυτό το καινούργιο που έρχονταν στη ζωή μας με την ανεμελιά των προηγούμενων χρόνων.
(α.λ. 1)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου