Πως σκαρφίζεσαι να ξεφύγεις απ’ την προσοχή εκείνου που σε προσέχει και να κατέβεις λίγο πιο κάτω, εκεί που πλησιάζεις αλλά δεν φτάνεις ποτέ. Δεν είναι βέβαια μόνο η επιτήρηση, είναι και η έννοια πως κάνεις κάτι που δεν θα έπρεπε. Είναι οι κανόνες λοιπόν που έμπαιναν στη ζωή μας από τα χρόνια εκείνα και σιγά σιγά γίνονταν δικό μας «εσωτερικό δίκαιο» που θα μας καθοδηγούσε στον υπόλοιπο δρόμο μας. Οι απαγορεύσεις, οι κανόνες, η παιδική ηλικία, η επιθυμία να κάνουμε κάτι περισσότερο απ’ τα συνηθισμένα τα καθημερινά, η εξέλιξη, η φυγή ένα βήμα πιο πέρα αυτό που λένε ωριμότητα είναι ένα παιχνίδι που κερδίζεται καθημερινά. Όλα τα στοιχεία του παιχνιδιού αυτού είναι οι ελευθερίες και οι απαγορεύσεις, οι επιθυμίες μας κι οι επιθυμίες των άλλων, τα τυχαία γεγονότα ο περίγυρος οι αισθήσεις και τα αισθήματα. Κι αν κανείς θα ήθελε να δώσει βάρος περισσότερο σε κάποιο απ’ αυτά θα έλεγα πως τα αισθήματα που είναι τόσα πολλά στην δεύτερη παιδική ηλικία είναι εκείνα που θα φτιάσουν τους ισχυρούς δεσμούς της υπόλοιπης ζωής την ωριμότητα της επόμενης φάσης.
Κοντό παντελονάκι, κάλτσα κοντή παπούτσια πάνινα με λαστιχένια σόλα, πολύ φινετσάτα για τις στράτες και τις σάρες που συνηθίζαμε να τρέχουμε. Παπούτσια με πολύ μικρό χρόνο ζωής χωρίς πρόβλεψη αντικατάστασης για όλο το καλοκαίρι, την αξία τους όμως και την καλή χρήση που έπρεπε να τους επιφυλάξουμε την καταλαβαίναμε όταν η φθορά τους γινόταν σχεδόν ανεπανόρθωτη πριν τελειώσει το καλοκαίρι, και δεν ήταν η μοναδική φθορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου