Μια γριούλα μόνη της αντιμέτωπη με τη ζωή σε ένα σπίτι μικρό που έμπαιναν οι καιροί από παντού με ένα μικρό τζάκι και λίγα σκληρά ρούχα σε μια πορεία ζωής ακατανόητη στα παιδικά μάτια και ακόμη περισσότερο σήμερα που με την απόσταση των χρόνων που πέρασαν η θύμηση αυτή μου φέρνει ένα κόμπο συγκίνησης για τον άνθρωπο τη ζωή τη μοναξιά την επιβίωση.
Όλα αυτά γρήγορα χάνονταν καθώς οι σκέψεις και οι προτεραιότητες άλλα είχαν. Ο ανήφορος μέχρι τις Γούρνες ήταν η πρώτη απ’ όλες τις διαδρομές παρόλο το φόβο της γιαγιάς μη πέσουμε μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου