Τα χρόνια πέρασαν, ήρεμοι καιροί έφτασαν και σκέπασαν τη ζωή των φτωχών ανθρώπων της γωνιάς αυτής. Πρώτη φορά στην μακραίωνη ιστορία ζήσαμε τόσο μεγάλο καιρό ειρηνικά, κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να προοδεύσουμε χωρίς τη σκέψη μιας επικείμενης καταστροφής που ήταν ικανή να παραλύσει κάθε δραστηριότητα. Αυτό που λένε πολιτισμό άρχισε σιγά σιγά να επισκέπτεται και τα δυσπρόσιτα μέρη όπως το χωριό μας. Ξεκίνησε η χάραξη του δημόσιου δρόμου που με προσωπική εργασία άρχισε να μορφοποιείται σε δρόμο έτοιμο να δεχθεί τροχοφόρα. Χαράχτηκε μέσα από σούδες από ρέματα από χωράφια. Γεφύρωσε και το ποτάμι στο θρυλικό «γιοφύρι». Με το τέλος της κατασκευής του ήρθε κορνάροντας το αυτοκίνητο του αείμνηστου Αλκη σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης της σύγχρονης που τη ζήσαμε από μικροί όλοι εμείς που θα περάσουμε απ’ τις αναρτήσεις της φιλόξενης αυτής σελίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου