Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Οσα θέλαμε να κάνουμε..

Οι πολλές οι πάρα πολλές τοποθεσίες γύρω και μέσα στο χωριό αποτέλεσαν τους αγαπημένους προορισμούς των πολυάριθμων παιδιών τις δεκαετίες που αναφέραμε, ο αριθμός των οποίων τα καλοκαίρια διπλασιάζονταν από την μαζική άφιξη των διψασμένων για το χωριό παιδιών που μέτραγαν το χρόνο μέχρι να έρθει η ώρα που θα επέστρεφαν στο τόπο που όλα τα όνειρα ξεκίναγαν και τέλειωναν. Για όλους λοιπόν εκείνους που μαζικά ανέβαιναν τους περίμενε η γιαγιά, ο παππούς, οι θειάδες και οι μπαρμπάδες και τα ξαδέρφια, κυρίως αυτά. Και για όλους εκείνους που ανέβαιναν υπήρχαν πολλά μα πάρα πολλά σχέδια που έπρεπε να ολοκληρωθούν να έρθουν σε πέρας στο χρονικό διάστημα της παραμονής στον Κονιάκο. Έπρεπε να επισκεφτούν το ποτάμι τα βουνά τις βρύσες, έπρεπε να πάνε με τα ξαδέρφια στα πρόβατα, στα γίδια, έπρεπε να συμμετέχουν στο θέρισμα στο αλώνισμα όσο υπήρχαν χωράφια και αλώνια, στα καλαμπόκια στο μάζεμα στο ξεσπύρισμα. Επρεπε να παίξουν στα σοκάκια κλέφτες κι αστυνόμους, τσιλίκι, το ρέλι, τη χρυσή βεργούλα, και τόσα ακόμη που θα θυμηθούμε στη πορεία της αφήγησής μας.
Τα χρόνια εκείνα λοιπόν που όλα έμοιαζαν να τα καλύπτει ένας ίσκιος πεθυμιάς μια αντάρα του απόβροχου, έδωσαν περιεχόμενα στη ζωή τόσων παιδιών που έξω από άλλους συγγενικούς  δεσμούς δημιούργησε και έσφιξε σχέσεις παρέες ακόμη κι αγάπες. Άλλωστε η ηλικιακή μετάλλαξη στους πρωταγωνιστές της σελίδας αυτής συνέβη τα χρόνια εκείνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου